Etappe 16: Marta - ROMA

Vandaag de laatste rit van de Ride2Rome, onze zegerit naar Rome! Het beloofde weer een snikhete dag te worden, dus we vertrokken mooi op tijd. De laatste dag op de fiets en het zou nog een zware dag worden... De rit zag er op het profiel wel vrij vlak uit, maar uit ervaring wisten we al dat dat soms bedriegt. We sprongen op onze fiets en vertrokken voor ons laatste ritje. Onderweg bleek dat de weg naar Rome toch niet zo simpel wat als verwacht en we namen dan maar het zekere voor het onzekere en volgden de bordjes. Vanaf kilometer 20 werd er luidop afgeteld en begonnen de eerste kriebels te komen. Eens Rome binnen werd het genieten, maar ook goed opletten.
De aankomst in Rome was geweldig. Onderweg naar het Colloseum hadden we al heel wat bekijks van toeristen allerhande en bij onze effectieve aankomst werd er zelfs betaald om met ons op de foto te staan. Er stond ons een heel ontvangstcomité uit België op te wachten. Broer Glenn en Ilke waren er ook en het was super fijn om bij aankomst bekend volk te zien. Ook Heidi van Think-Pink was naar Rome afgezakt en had voor roze Champagne gezorgd. Verder waren er nog vrienden en familie van andere deelneemsters als verrassing. Leuk leuk leuk!
Nu genieten, zonder fiets!

Etappe 15: Vescovado di Murlo - Marta

De op 1 na laatste fietsdag, maar wel 1 van de zwaarste. Het werd een hele mooie rit qua landschappen, maar zoals verwacht ook heel zwaar. Het was weer continu klimmen en dalen geblazen en dat in een verschroeiende hitte. Er zat 1 lange klim in het parcours en ook dat was een hele mooie, hoewel het door het stijgen afgewisseld met het dalen niet mijn favoriet was. Na 25 km kwamen we boven om daar ons verdiende middageten te verorberen.
We deden in het totaal bijna 2100(!) hoogtemeters vandaag en dat over een afstand van 133 km. Er stond wel weer een strakke Toscaanse wind die wat verkoeling bracht en dat was meer dan welkom. Nooit gedacht dat ik nog blij zou zijn met zoveel wind... Tot mijn eigen verbazing heb ik vandaag wel minder afgezien dan gisteren, maar ik was toch blij dat ik het hotel zag. We logeren trouwens aan een mooi groot meer wat ons weer een prachtig uitzicht geeft.
Na vandaag kan het in ieder geval niet meer anders dan dat we zonder problemen in Rome aankomen. Het wordt genieten! Rome here we come!!!

Etappe 14: Peccioli - Vescovado di Murlo

Vannacht heerlijk geslapen, maar de nacht was zoals gewoonlijk weer te kort. We hadden vandaag dan ook afgesproken om vroeger te vertrekken en zo de grote hitte een beetje voor te blijven. We kwamen vandaag voorbij verschillende mooie oude stadjes die een bezoekje waard waren en we maakten dan ook dankbaar gebruik van de tijd die we 's morgens gewonnen hadden. De rit zelf ging gelukkig over minder drukke wegen waardoor we meer oog konden hebben voor de prachtige landschappen. Het was wel weer klimmen geblazen vandaag en de strakke wind die er vooral in de namiddag stond zorgde ervoor dat we berg af vaak maar even snel gingen dan berg op... De hitte was nauwelijk te harden. Een hotel met zwembad kwam weer zeer goed van pas en van grote euforie doken we er met fietskleren en al in! Zalig!
Nog 2 dagen te gaan en morgen belooft nog een klepper te worden met 127 km en 1500 hoogtemeters. Vanaf dan fietsen we op wolkjes naar Rome!

Etappe 13: La Spezia - Peccioli

Vandaag terug een rit van dik 100 km op het programma. Qua wegen geen aangename rit. Veel drukke wegen en de eerste 60 km langs de kust waren vooral mentaal enorm zwaar. Heel veel toeristen, fietsers en automobilisten. We kwamen zelfs met z'n elven ogen tekort. We hoopten dan ook dat de drukte daarna zou verminderen, maar dat was jammer genoeg niet het geval. We kwamen wel langs Pisa en namen een foto bij de scheve toren. Weer een mooie herinnering bij! Met onze fietspakjes aan hadden wel veel bekijks bij de toeristen daar. De rit die normaal 115 km lang was werd uiteindelijk een rit van 130 km en voor mij was het dan toch meer dan genoeg geweest. Gelukkig was het vandaag wel echt vlak en kwamen we geen hellingen als verrassing tegen. De temperatuur liep op het heetst van de dag op tot 35° en ook dat was eigenlijk een beetje teveel van het goede. Ik werd door de ladies wel weer mooi langs putten en bultjes geleid om mijn ribben te sparen. Nog 3 keer de fiets op en dan genieten van het mooie Rome!

Etappe 12: Lavagna - La Spezia

Na een niet zo'n goede nacht vandaag de fiets op voor een 60-tal kilometer. Marc had gisteren en vandaag mijn koffers gedragen en mijn fiets terug berijdbaar gemaakt waarvoor heel veel dank. Vooral de ribben blijven heel pijnlijk. Ondanks het beperkt aantal kilometers op verschillende stukken serieus afgezien. Van de omgeving heb ik niet veel gezien vandaag, de focus lag meer op de staat van de weg... Wel weer een hele mooie beklimmimg gedaan (met dank aan Vera en Kim voor het achterwiel om in te hangen) en eens boven een heel mooi uitzicht over de omiggende stadjes en de zee. Dankzij de korte rit hadden we wel weer een middag vrij en konden wat gezellig rondkuieren door de winkelstraten en in de haven. Het ijsje als dessert werd heel erg gesmaakt en was trouwens het eerste (!) deze reis. Morgen opnieuw een rit van 100 km op het programma. De laatste loodjes wegen, zoals steeds, het zwaarst!

Etappe 11: Cantalupo Ligure - Lavagna

Dag 11 van onze Ride2Rome en er stond een heuvelachtige rit richting kust op het programma. Na een kijkje op de kaart zaten we op de goede route en konden we beginnen uitkijken naar het zeezicht dat ons te wachten stond. Gisterenavond hadden we tijdens ons verblijf boven op een berg nog een groot onweer zien opkomen, vandaag was daar gelukkig niets meer van te merken. We vertrokken bij een frisse temperatuur waarbij arm- en beenstukken wel op hun plaats waren, maar na even fietsen konden deze al snel ook weer uit. Het werd een rit vol klimmen en dalen en ook vandaag zaten er weer hele mooie, maar vaak ook lastige hellingen bij. Iedereen genoot zichtbaar van de mooie landschappen. Aan het genieten kwam jammer genoeg bruusk een einde toen ik bij het wegsteken van mijn drinkbus tegen het Italiaanse asfalt knalde. Een spectaculaire val, maar gelukkig zonder veel erg. Nadien gewoon terug de fiets op, maar de slechte staat van sommige wegen werd even later pijnlijk duidelijk. Mijn linker shifter was waarschijnlijk tegen mijn rechter ribben beland waardoor elk putje en bultje enorm hard aankwam. Even op de tanden bijten! Na ongeveer 95 km zagen we dan uiteindelijk de zee waar we zo naar verlangden. Het was nog even zoeken naar ons hotel, maar na wat rondvragen kwamen we toch op de juiste plaats terecht. Morgen een korte rit en die is meer dan welkom!

Etappe 10: Abiategrasso - Cantalupo Ligure

Vandaag een rit van ongeveer 100km met een beperkt aantal hoogtemeters. De dag begon met wat dreigende wolken en enkele regendruppels, maar gelukkig klaarde het al snel op. Tegen de middag was het dan ook al puffen geblazen onder de hitte van de zon. We fietsten tussen de rijstvelden en passeerden heel wat pitoreske stadjes. Het venijn zat echter in de staart. Op ongeveer 10km van ons hotel moesten we nog een serieuze helling overbruggen. Het was er ééntje zonder naam en uit ondervinding weet ik al dat dat de ergste zijn. Alles bij elkaar moest er een 8-tal kilometer geklommen worden met een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 6%, maar met verschillende stukken boven de 10% en 15% op het steilste stuk. Het was de moeite en een hotel mét zwembad kon op geen beter moment geboekt zijn. Morgen een vergelijkbare rit, maar hopelijk zonder verrassing op het einde. Na 10 dagen fietsen staat er nu meer dan 1200 km op de teller. De laatste week is nu echt ingezet!

Etappe 9: Domodossola - Abbiategrasso

Vandaag was het terug gedaan met de pret en kregen opnieuw een rit van 130 km voor de wielen geschoven. Er was regen voorspeld voor vandaag en jammer genoeg kwam die voorspelling ook uit. We vertrokken dus in de regen en reden richting enkele mooie, grote Italiaanse meren. We fietsten onder andere een groot deel langs Lago Maggiore. Jammer van het slechte weer want anders was dit ook weer een prachtige rit geworden. Het tempo werd met dit weer goed hoog gehouden om snel in het volgende hotel te zijn. Vandaag was dat ook geen probleem vermits er voor het eerst geen belachelijk steile hellingen in het parcours zaten. De benen voelen nog steeds prima aan en dankzij Zwitsal babyzalf is ook mijn poep nog tiptop in orde (toch min of meer...).
Elke dag opnieuw op de fiets kruipen is ondertussen al een gewoonte geworden en het zal afkicken worden als we eenmaal terug thuis zijn en het normale dagelijks leven moet hervat worden.

Etappe 8: Brig - Domodossola

Op onze 8ste fietsdag trokken we naar onze laatste landsgrens. Via de Simplonpas reden we richting Italië. Een hele mooie klim en met een goed tempo bovengekomen. Eenmaal boven was het genieten van de mooie uitzichten en een warme tas thee. De klim van de Simplonpas reden we in de zon, de afdaling begonnen we mitsig en even later begon het ook te regenen. Ondanks de regen werd er toch nog goed gedaald en kwam iedereen veilig en wel beneden aan. Eens de grens van Italië over werd het terug droog. Vanaf dan was het nog slechts een 10-tal kilometer hoofdzakelijk afdalen tot het hotel. Het was vandaag een korte rit van amper 60km waardoor we Voor het eerst een hele middag vrij waren. In het land van de pizza's kon ik niet anders dan een pizza als middageten nemen. Het werd een rijk belegde quatro staggioni die goed werd gesmaakt. Morgen terug een langere, maar relatief vlakke rit.

Etappe 7: Bern - Brig

Vandaag een mooie rit door de Zwitserse bergen.  Het grootste deel deden we met de fiets, voor een klein deel door de bergen waren we verplicht om de trein te nemen. In de warme wagon was het even moeilijk om de ogen open te houden, maar de rit was jammer genoeg toch te kort om een middagdutje te doen. We fietsten grotendeels langs mooie en rustige fiets- en wandelwegen wat het aangenaam vertoeven maakte. We startten de dag droog en met een zonnetje. In de late namiddag vielen de eerste druppels en uiteindelijk kwamen we in de plensende regen in het hotel aan. Het was klimmen geblazen tot bij de inkom van het hotel en we waren dan ook heel blij dat we een warme douche konden nemen. Morgen terug klimmen geblazen om via de Simplonpas Italië binnen te rijden.

Etappe 6: Belfort - Bern

Vandaag stond er een lange en lastige rit op het programma. We staken al na een 30-tal km de Zwitserse grens over en zagen al meteen het landschap veranderen. De streek werd niet alleen mooier en bloemigere, wat ons vooral bezighield was dat ze ook bergachtiger werd. En met bergachtig bedoel ik dan ook echte grote bergen. Zo'n bergen waar ze normaal alleen in de winter en met een skiliftje naar boven gaan... Wij moesten zo'n 3 bergen over met de fiets! De opbouw zat wel goed. We begonnen met een kleine en korte helling, de volgende was iets moeilijker en langer en de derde was bijna onberijdbaar. Die helling was in totaal ongeveer 6 km lang waarvan 3km met een hellingsgraad die niet onder de 10% zakte. Nogal heftig, maar we zijn allemaal boven geraakt. Daarna was het eigenlijk gewoon nog freewheelen tot bij het hotel. De laatste kilometers met het verstand op nul en de blik op oneindig. Was ik even blij dat er sympathieke Zwitser mijn koffer naar de kamer wilde dragen! In totaal hebben we vandaag meer dan 2000 hoogtemeters overbrugd en 138 km afgelegd. Morgen een minder zware rit, al zal het met de rit van vandaag nog in de benen ook geen lachertje zijn!

Etappe 5: Remiremont - Belfort

We zijn nog nooit zo vroeg in het hotel geweest als vandaag! Het was een korte, maar krachtige rit. De gps wilde ons vandaag niet echt van dienst zijn waardoor we bij het begin ook nog een klim deden die eigenlijk helemaal niet op de planning stond. Het was, om het zacht uit te drukken, een pittig klimmetje... We kwamen stukken tegen met een hellingsgraad van 24%, het was dus stoempen om de pedalen rond te krijgen. Het grappige van heel de zaak was dat we na het afdalen terug op ons vertrekpunt aankwamen... Toch even balen! Ach, 't staat toch maar weer mooi op ons palmares! De gps ging toen wel uit en we volgden gewoon de pijlen richting Ballon d'Alsace. Op enkele km van de voet nog even bijtanken om dan naar boven te rijden. Hele mooie en gelijkmatige klim van 9 km met een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 6%. Iedereen haalde op zijn eigen tempo en zonder enig probleem de top. Boven lunchen en dan was het voor het grootste deel afdalen tot aan het hotel, gelukkig! Vandaag 82 km op de teller en morgen terug een langere rit richting Zwitserland.

Etappe 4: Toul - Remiremont

Vandaag wakker geworden met een stralend zonnetje en ook voor het eerst heel de dag zonder arm- en beenstukken gereden. Op de fiets werd het snikheet, vooral dan tijdens de soms weer enorm steile klimmetjes. Vandaag ook enkele langere en gelijkmatige hellingen, leuk! 's Middags een gezellige pick-nick in het gras om de batterijen voor de rest van de dag op te laden. Na de middag was het ook nog kreunen onder de hitte en hopen dat we wat bomen passeerden om even wat verkoeling te krijgen. Na aankomst in het hotel deed de douche dan ook ontzettend veel deugd. Lichamelijk begin ik meer en meer op een profrenner na de Tour de France te lijken, qua gebruindheid dan toch tenminste. Over de fiets valt momenteel ook niets dan goed te vertellen, ook voor hem is dit een serieuze test! Vandaag 130 km achter de rug met zo'n 1500 hoogtemeters. Morgen meer van dat! (Onder meer verstaan we dan onder andere de Ballon d'Alsace... Dat belooft!)

Etappe 3: La Chesne - Toul

Vandaag stond de langste rit van onze trip op het menu. We moesten maar liefst 158 km overbruggen met een 1300 hoogtemeters. We fietsten voor het eerst in een stralend zonnetje en voor het grootste deel op rustige wegen met alleen maar weien met koeien om ons heen. We doorkruisten heel wat pitoreske dorpjes met slechts zelden een teken van leven. Ook deze rit verliep weer heel vlot en tegen een tempo dat iedereen goed kon verdragen. Vandaag enkele langere, maar gelukkig ook minder steile klimmetjes. De benen beginnen wel regelmatig een beetje tegen te pruttelen bij al de inspanningen van de voorbije dagen, maar zolang ze ronddraaien is er geen probleem. Vandaag na de rit ook gemerkt dat de zon toch iets feller had gebrand dan verwacht en laagje after-sun was wel op z'n plaats. Ook de poepzalf vloeit rijkelijk dezer dagen... De 158 km werden er uiteindelijk iets meer dan 160 en ook de hoogtemeters waren een lichte onderschatting. Morgen een kortere rit met iets meer hoogtemeters!

Etappe 2: Walcourt - La Chesne

De tweede dag bracht ons al meteen over de Franse grens. Wederom een heuvelachtig, maar mooi parcours. De zon had er ook vandaag nog niet echt zin in, maar van regen hebben we gelukkig geen last meer gehad. Vandaag stond er ongeveer 120 km op het programma. We kregen weer heel wat kuitenbijters voor de wielen geschoven en overwonnen ze één voor één. Gelukkig verdwenen de wolken langzaamaan naarmate we verder in Frankrijk vertoefden waardoor we 's avonds onze fietsen nog in het zonnetje konden poetsen. Vandaag verbleven we in een hotelletje waar het leek dat de tijd 50 jaar was blijven stilstaan. We hadden een douche en (zeer belangrijk) een bed, dus klagen deden we niet.

Etappe 1: Gent - Walcourt

De dag begon op de Vrijdagsmarkt in Gent met een heus kick-off event. Er was heel wat volk komen opdagen en bij het vertrek was er ook de mogenlijkheid om mee te fietsen. Een 100-tal enthousiastelingen sloten zich aan bij onze groep. In Herzele werd er definitief afscheid genomen en fietsten we alleen verder. We waren de dag fris en bewolkt, maar droog gestart. Jammer genoeg kregen we onderweg wel wat regen te verduren. Het werd een heuvelachtige rit naar Wallonië. Oorspronkelijk was de etappe uitgerekend op 132 km, uiteindelijk werden het er bijna 160... Een heftige start van onze trip naar Rome!