Vandaag was het zover. De eerste rit in groep en ook meteen de eerste test om te kijken hoe ver het met de fietsconditie staat. Om eerlijk te zijn, ik trok met een klein hartje naar Oudenaarde. Ik had dit jaar namelijk nog nooit een rit van meer dan 70km gedaan en meestal slechts 1 keer per week op de fiets gezeten. Als ik dan aan het landschap in de Vlaamse Ardennen dacht, parelde er spontaan een zweetdruppeltje van mijn voorhoofd...
Het weer voorspelde in elk geval al niet veel goeds: veel wind en donkere wolken boven Oudenaarde. Eerst nog een foto met onze roze TAO-truitjes en dan de fiets op om aan een tocht van 90km te beginnen. In het begin veel draaien en keren op rustige, maar smalle baantjes en al snel was de eerste bevoorrading daar. Het eerste deel van de rit maakte vooral de strakke wind het af en toe lastig, iets over halfweg kon dan stilaan het echte werk beginnen met de eerste hellingen. We bedwongen vandaag verschillende kuitenbijters met als hoogtepunt de beruchte Koppenberg. Zoals het hoort zaten er ook enkele stevige kasseistroken tussen. Tot mijn eigen verbazing reed ik alle hellingen vlot omhoog en ook over de ganse rit zat het gevoel zeker goed. En de fiets? Die doorstond zijn eerste echte vuurdoop met verve!
Een hele toffe rit met een fijne groep dames. Dat belooft voor onze tocht naar Rome!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten